Als het waar is dat "niemand ooit over het verlies van een dierbare heen komt, maar velen ermee leren leven", dan betekent dat dat we allemaal vroeg of laat met de realiteit van het verlies geconfronteerd worden. Het kan een echtgenoot zijn die plotseling is overleden, een kind dat te vroeg van ons is weggenomen of een vriend die ons is ontnomen door zelfmoord. Welke vorm het ook aanneemt, verlies is onvermijdelijk en niemand bereidt je voor op deze gedenkwaardige verandering in je leven. Toch heb je keuzes in hoe je deze pijn verwerkt en je voorbereidt op de toekomst. Dit artikel zal je helpen om de moeilijkheden van het leven na het verlies van iemand te doorstaan – en je voor te bereiden op het einde van de rouw, zodat je weer kunt gaan leven. Zoekt u nog iemand voor het opbaren van een overledene? Zoek dan niet verder!
Begrijp verdriet en hoe het je beïnvloedt.
De eerste stap naar genezing van verdriet is begrijpen wat je voelt. Verdriet is een natuurlijke en gezonde reactie op een verlies. Het is normaal om verdrietig te zijn, de overledene te missen en een gevoel van leegte te voelen omdat hij of zij geen deel meer uitmaakt van je leven. Maar je hoeft niet gevangen te zitten in dit verdriet. Het is OK om deze gevoelens te voelen, maar je hoeft daar niet te blijven. Er zijn vele manieren om je verdriet te uiten. Je kunt tijd doorbrengen met denken aan de persoon die is overleden. Je kunt brieven of dagboeken schrijven, kunst maken, wandelen of rustige gesprekken met jezelf voeren. Je kunt naar muziek luisteren of andere meditatieve technieken gebruiken om je emoties te verwerken. U kunt ook praten met anderen die deze uitdaging doormaken, zodat u een idee krijgt van wat anderen meemaken en leert troost te vinden in de verhalen van anderen.
Bereid een betekenisvolle ceremonie voor.
Een begrafenis is een viering van het leven van iemand die is overleden. De ceremonie moet geworteld zijn in de persoon die is overleden en gericht zijn op diens leven, niet op het leven van de persoon die daadwerkelijk sterft. De stervende moet niet het middelpunt van de ceremonie zijn.
Er zijn verschillende manieren om het leven en de overledene te vieren, maar een begrafenis mag geen feest zijn. Een begrafenis is een plechtige ceremonie om de herinnering aan de overledene te eren. De stervende mag niet het middelpunt van de ceremonie zijn. Het is belangrijk om een betekenisvolle ceremonie te kiezen die de overledene viert.
Conclusie
Een geliefde verliezen is moeilijk, ongeacht hoe hij of zij is gestorven. Of het nu door een ongeluk, ziekte of zelfmoord is, het verlies is uniek en pijnlijk. De begrafenisplechtigheid en de mensen die deze bijwonen kunnen helpen om het leven van de overledene te verwerken en te vieren. Niet de dood moet centraal staan, maar de persoon die is overleden en hoe deze het leven heeft verrijkt van degenen die hem of haar kenden.
Er zijn vele manieren om met verdriet om te gaan en het leven na een verlies te vieren. Het belangrijkste is te onthouden dat je OK bent. Er is niets mis met rouwen en je verdrietig voelen, zolang het je er niet van weerhoudt je leven te leiden.